Στεκόταν στην άκρη του δρόμου και την κοίταζε καθώς απομακρυνόταν. Θα μπορούσε να τη φωνάξει, να της ζητήσει να μην τον αφήσει, να την παρακαλέσει, να… μα, όλες οι λέξεις πέθαιναν πριν φτάσουν στα χείλη του. Του είπε «Αντίο»… Τι νόημα είχαν όλα τα άλλα;
Σκούπισε τα χέρια της και έκλεισε το μάτι της κουζίνας. Κοίταξε γύρω της να βρει το καπάκι της κατσαρόλας. Κάπου εκεί το είχε αφήσει. Να το. Τώρα είχε να δει το ψητό στο φούρνο, να βγάλει τις μπύρες από την κατάψυξη μη σκάσουνε, να αλλάξει μπλούζα γιατί αυτή λαδώθηκε, να στρώσει τραπέζι σιγά σιγά… Από το διπλανό δωμάτιο η τηλεόραση στη διαπασών. Ντέρμπι: Ολυμπιακός – ΑΕΚ ή κάτι τέτοιο τελοσπάντων...