«Παράδεισος, δε νομίζεις;» «Ε, δε το συζητώ…» Είχε από ώρα σκοτεινιάσει. Ο παφλασμός ίσα που έφτανε στα πρώτα βότσαλα. Σε λίγες μέρες ο καιρός θα γύρναγε και οι αλμυρές σταγόνες θα έφταναν μέχρι το τροχόσπιτο του κυρ Στάθη. Ήταν το δεύτερο καλοκαίρι που έβλεπε να τελειώνει από αυτή τη μικρή παραλία. Τον συμπότη του τον ήξερε τέσσερις μήνες μόνο και ήδη ήταν ένας επιστήθιος φίλος. «Κάθε μέρα...