Συμβολισμός στη λογοτεχνία: Ζώα

Οι συγγραφείς συχνά χρησιμοποιούν τα ζώα στη λογοτεχνία.

Τι είναι ο συμβολισμός;

Ο συμβολισμός είναι μια λογοτεχνική επινόηση που περιλαμβάνει τη χρήση συμβολικών στοιχείων – λόγια, άνθρωποι, ζώα, σημάδια, τοποθεσίες ή αφηρημένες έννοιες – για την αντιπροσώπευση νοημάτων πέραν του κυριολεκτικού τους. Τα παραμύθια χρησιμοποιούν συχνά τον λογοτεχνικό συμβολισμό για να μεταδώσουν την κεντρική ιδέα μιας ιστορίας σε νεαρά ακροατήρια. Για παράδειγμα, οι αδελφοί Grimm χρησιμοποίησαν συχνά το δάσος ως σύμβολο τόσο του μυστηρίου όσο και του κινδύνου.

7 συχνοί συμβολισμοί ζώων στη λογοτεχνία

Ανάλογα με την ερμηνεία που δίνει ο κάθε συγγραφέας σε ένα ζώο, διαφορετικά ζώα μπορούν να φέρουν διαφορετικές συμβολικές έννοιες σε κάθε βιβλίο. Ωστόσο, πολλά ζώα έχουν παραδοσιακές συμβολικές έννοιες που ευθυγραμμίζονται με το συλλογικό ασυνείδητο. Όταν βλέπεις ή θέλεις να χρησιμοποιήσεις κάποιο από αυτά τα επτά ζώα, έχε στο νου ότι συνήθως υποδεικνύουν συγκεκριμένα θέματα ή ιδέες:

Αρκούδα: Η αρκούδα είναι ένα κοινό σύμβολο της δύναμης λόγω του τεράστιου μεγέθους και της εξουσίας της. Δεδομένου ότι η αρκούδα πέφτει σε χειμερία νάρκη όλο το χειμώνα και την ξαναβλέπουμε την άνοιξη, μπορείς να τη χρησιμοποιήσεις για να επικοινωνήσεις θέματα νέας ζωής ή ανάστασης.

Περιστέρι: Συμβολίζει την ειρήνη, την αγάπη, την ελπίδα και την καθαρότητα. Τα περιστέρια φέρουν επίσης θρησκευτικό συμβολισμό. Αποτελούν θεϊκούς αγγελιοφόρους τόσο στις παλιές όσο και στις νέες δοκιμασίες της Χριστιανικής Βίβλου.

Αλεπού: Σε μύθους και σε λαϊκά παραμύθια, η αλεπού συχνά χρησιμοποιεί τεχνάσματα για να  ξεγελάσει τους άλλους προς όφελός της, συμβολίζοντας έτσι την εξυπνάδα, την πονηριά και το κακό.

Λιοντάρι: Ως παροιμιώδης βασιλιάς της ζούγκλας, το λιοντάρι συχνά συμβολίζει την εξουσία, τη δύναμη, τη δύναμη, την μεγαλειότητα και το θάρρος. Αυτή η μεγάλη γάτα είναι επίσης ένα δημοφιλές βιβλικό σύμβολο. Στο πρώτο βιβλίο των Χρονικών της Νάρνια του C.S. Lewis, ο καλοπροαίρετος Aslan αντιπροσωπεύει τον Ιησού Χριστό.

Κουκουβάγια: Η κουκουβάγια έχει αρκετές διαφορετικές συμβολικές έννοιες σε διάφορα μέρη του κόσμου. Σε ορισμένους πολιτισμούς, όπως τη δική μας παράδοση, συμβολίζει τη σοφία, αλλά και προοικονομεί το θάνατο. Πάνω από όλα, αποτελεί έναν επιδέξιο κυνηγό που εμφανίζεται μόνο στο σκοτάδι της νύχτας για να καταδιώξει το θήραμά τους

Κοράκι: Στη λογοτεχνία το κοράκι συχνά αποτελεί κακό οιωνό ή μεταμόρφωση που συμβολίζει το θάνατο και την καταστροφή. Βέβαια, είναι ένα πολύ έξυπνο πτηνό, που μαθαίνει εύκολα. Άρα, γιατί να μην το χρησιμοποιήσεις για να συμβολίσεις την εξυπνάδα και τη γνώση. Εάν θέλεις να του δώσεις ανθρώπινη μορφή, δώσε του το ρόλο του προφήτη, που επικοινωνεί τις αλήθειες του πνευματικού κόσμου στους ανθρώπους.

Γύπας: Ένα από τα πιο γνωστά παραδείγματα συμβολισμού των ζώων περιλαμβάνει έναν γύπα να πετά κυκλικά πάνω από ετοιμοθάνατα ζώα, για να τραφεί. Για το λόγο αυτό, ο όρκος παραδοσιακά συμβολίζει το θάνατο και προφητεύει την επικείμενη μοίρα για έναν χαρακτήρα στην ιστορία.

2 Παραδείγματα συμβολισμού των ζώων στη λογοτεχνία

Ο συμβολισμός των ζώων υπάρχει σε μερικά από τα πιο διάσημα λογοτεχνικά έργα της ιστορίας, όπως:

1. “Η φάρμα των ζώων” από τον G. Orwell: Σε αυτή την αλληγορία ο Orwell σατιρίζει τα γεγονότα της ρωσικής επανάστασης και του Κομμουνιστικού Κόμματος-κτηνοτροφικής Σοβιετικής Ένωσης. Οι χοίροι συμβολίζουν τους ηγέτες της κυβέρνησης των Μπολσεβίκων, με τον χαρακτήρα ‘Χιονόμπαλα’ να εκπροσωπεί τον L. Trotsky και τον ‘Ναπολέων’ στη θέση του J. Stalin. Τα σκυλιά στο μυθιστόρημα αντιπροσωπεύουν τη μυστική αστυνομική δύναμη του Στάλιν. Είναι τα εκφοβιστικά ζώα “εργατικής τάξης” που θα εξασφαλίσουν ότι οι χοίροι παραμένουν στην εξουσία. Επιπλέον, το αγρόκτημα αντιπροσωπεύει την οργανωμένη ανθρώπινη κοινωνία. Οι χοίροι αντιπροσωπεύουν τις κυβερνητικές δυνάμεις ελέγχου. Τα σκυλιά αντιπροσωπεύουν στρατιωτική δύναμη. Και διάφορα ζώα αντιπροσωπεύουν την εργατική τάξη.

2. “Το Κοράκι” από τον Edgar Allan Poe: Το ομώνυμο, συμβολικό κοράκι αναδύεται ζοφερά πάνω από τον ανώνυμο αφηγητή που διαβάζει στο δωμάτιό του ένα θλιβερό βράδυ του Δεκεμβρίου σε αυτό το γοτθικό ποίημα. Ο αφηγητής μας λέει για την απώλεια της αγαπημένης του, Lenore. Μετά από έναν ήχο που ο αφηγητής υποθέτει ότι είναι ένα χτύπημα στην πόρτα, ένα κοράκι πετάει μέσα και κάθεται πάνω από το κατώφλι στο δωμάτιό του. Ο αφηγητής καταλαβαίνει ότι το κοράκι που αρνείται να φύγει του έχει αποσπάσει την προσοχή και τρόπο τινά τον κοροϊδεύει . Έτσι, αρχίζει να υποδηλώνει τις ενοχλητικές σκέψεις και τις ερωτήσεις του αφηγητή, επαναλαμβάνοντας τη φράση ‘Ποτέ πια’ (Nevermore). Εμβληματικό αυτής της διαρκούς θλίψης που θα τον ακολουθήσει για τις υπόλοιπες μέρες του χωρίς την Lenore, το κοράκι φέρνει την αναπόφευκτη θλίψη του αφηγητή σε ζωική μορφή.

Άφησε σχόλιο

Απάντηση

Ιστορικό

Επιλέξτε Κατηγορία

error: Content is protected !!
Αρέσει σε %d bloggers: