Απώλεια. Έρχεται το ίδιο ξαφνικά στην πραγματική ζωή, όπως και στην ιστορία που γράφουμε. Συνήθως όταν μιλάμε για πένθος εννοούμε τη διαδικασία αντιμετώπισης ενός θανάτου, αν και κάθε είδους απώλεια πρέπει να την αναγνωρίσουμε ως ένα τέτοιο γεγονός (πχ διαζύγιο, εγκατάλειψη, μετακόμιση σε άλλο τόπο, απόλυση κλπ). Ωστόσο, σε αυτό το άρθρο θα επικεντρωθούμε στο πένθος ως αντίδραση στο θάνατο...
Περίμενε κάποια ώρα, μέχρι να σκοτεινιάσει τελείως. Πλησίασε προσεκτικά. Δεν ήθελε να τον δει κανένας εκεί. Είχε σκύψει το κεφάλι του μέσα στο γιακά του παλτού του. Ευτυχώς η είσοδος του κτιρίου δεν βρισκόταν σε κεντρικό σημείο και δεν υπήρχαν περαστικοί.
Πλησίασε στα κάγκελα του μπαλκονιού. Έριξε μια ματιά στο βαθύ μπλε του ουρανού, που ήταν ακόμα μακριά. Τα σύννεφα θα αργούσαν να φύγουν, να το φέρουν και εδώ. Κοίταξε κάτω. Το οδόστρωμα ήταν ακόμα βρεγμένο από την καλοκαιρινή μπόρα που τελείωσε πριν από λίγη ώρα. Η ζέστη σε συνδυασμό με την υγρασία δημιουργούσε μια αποπνικτική ατμόσφαιρα. Ή μήπως δεν ήταν αυτός ο λόγος που δε μπορούσε να ανασάνει;