Υπάρχουν διάφορα άρθρα γύρω για το πώς να γράφεις γυναικείους χαρακτήρες. Και άλλα πόσα που χλευάζουν παραδείγματα αποτυχημένων προσπαθειών συγγραφέων.
Όλα αυτά είναι καλά. Όμως νομίζω ότι είναι πολύ λιγότερο περιοριστικό να υπάρχει μια αναλυτική λίστα με πράγματα που δεν πρέπει να κάνεις. Σίγουρα είναι πιο εύκολο στην αναζήτηση στοιχείων, πάντως, σε σχέση με μακροσκελή κείμενα.
Επίσης, να αναφέρω πως αυτή η λίστα προορίζεται για άτομα με περισσότερη τεστοστερόνη. Αλλά επειδή έχω δει και γυναίκες συγγραφείς να καταστρέφουν τις πρωταγωνίστριές τους, επιτρέπεται να το διαβάσουν και οι οιστρογονίτες.
Όπως όλα όσα γράφω σε αυτά τα άρθρα, πρόκειται για υποκειμενική οπτική, χωρίς ιδιαίτερη σειρά προτεραιότητας, και… δεν είναι και ευαγγέλιο. Ξέρω λίγα για το γράψιμο και και ακόμα λιγότερα για το καλό γράψιμο. Δεν έχω τα προσόντα για να δώσω δείκτες σχετικά με αυτό, αλλά ως γυναίκα νομίζω ότι είμαι ικανή να δώσω υποδείξεις για τη συγγραφή χαρακτήρων που μοιράζονται το φύλο μου.
Θα υποθέσω ότι παίρνεις τη δουλειά σου στα σοβαρά και περιμένεις από τους αναγνώστες σου να κάνουν το ίδιο. Προφανώς, αν κάνεις πορνογραφία, καμία από αυτές τις συμβουλές δεν σε αφορά.
Οι γυναικείοι χαρακτήρες θα πρέπει να είναι ήρωες μυθοπλασίας πρώτα και μετά γυναίκες.
Το φύλο τους δεν πρέπει να παρεμποδίζει τα άλλα χαρακτηριστικά τους.
Διαφορετικότητα
Η συντριπτική πλειονότητα των γυναικών δεν είναι σύζυγοι εμπόρων ηρωίνης ή μοντέλα εσωρούχων. Είτε το πιστεύεις, είτε όχι, είναι πιθανό μια γυναίκα να είναι ελκυστική, χωρίς να ταιριάζει στα τυπικά καλούπια που θα της επιβάλλει μια ιστορία δράσης.
Δεν επιθυμούν όλες οι γυναίκες γάμο και παιδιά. Κάποιες θέλουν το ένα ή το άλλο, κάποιες δεν θέλουν κανένα από τα δύο. Δεν θέλουν όλες οι γυναίκες να είναι CEO της Τζάιαντ, ούτε ευνουχίζουν κάθε αρσενικό σε απόσταση 50 χλμ. Μερικές γυναίκες θέλουν να γίνουν ψυχίατροι ή καλλιτέχνες ή δασκάλες ή νεκροθάφτες… ή οτιδήποτε άλλο, όπως και οι άντρες.
Χαρακτήρας
Πολλές γυναίκες δεν δίνουν ιδιαίτερη σημασία στο σώμα των άλλων γυναικών. Πιθανά θα παρατηρήσουν μια κακή επιδερμίδα, κακό μέικ απ, τα αταίριαστα ή άκομψα ρούχα, αλλά όχι πολύ συχνά, ούτε και με ιδιαίτερη προσοχή. Κυρίως αν δεν έχουν τι άλλο να κάνουν ή είναι αντίζηλες. Είναι, όμως, πολύ πιο πιθανό να παρατηρήσουν μια μοχθηρή έκφραση, ένα ψεύτικο χαμόγελο ή τον ειρωνικό τόνο στη φωνή.
Βέβαια, αν θέλεις η ηρωίδα σου να είναι κάπως πιο ρηχός ή ανασφαλής χαρακτήρας, εντάξει… μπορεί να παρατηρεί συνεχώς τα σώματα άλλων γυναικών. Και πάλι, βέβαια, δε θα προσδιορίσει το μέγεθος του σουτιέν. Πάντως καλό είναι να αποφύγεις μια μακροσκελή παράγραφο σχετικά με την παχυσαρκία και την κακή επιλογή του κολάν με την κοντή μπλούζα. Εκτός κι αν γράφεις καρικατούρα γυναίκας.
Απόφυγε τους υπερβολικά «ενδυναμωμένους» γυναικείους χαρακτήρες. Η γυναικεία χειραφέτηση και ενδυνάμωση δεν σημαίνει ότι οι γυναίκες φέρονται απαίσια στους άντρες μόνο και μόνο επειδή είναι άντρες. Σημαίνει ότι δεν δέχονται να θυματοποιούνται απλά και μόνο επειδή είναι γυναίκες. Αν είναι δύσκολο το κόνσεπτ, να σου το αναλύσω σε άλλο άρθρο.
Επίσης, αντιπαθώ αυτή την ηρωίδα που είναι αγενής και συχνά βίαιη απέναντι στον -μελλοντικό- εραστή της, αλλά τελικά καταλήγουν μαζί… Εάν τα φύλα αντιστρέφονταν, θα ονομαζόταν καταχρηστική σχέση. Ακόμη και τότε, θα υπάρχει κάποιο τμήμα των αναγνωστών σου που τη βρίσκει ρομαντική. Ναι, Twilight, για σένα μιλάω.
Α, έχουμε και τον πολύ δυναμικό γυναικείο χαρακτήρα (ξεροκέφαλο και εγωιστή, δηλαδή), για τον οποίο οι στιχομυθίες με βαρύγδουπες ατάκες, κακίες και ειρωνίες συνιστούν φλερτ με έναν λίγο-πολύ παρόμοια ξεροκέφαλο άνδρα πρωταγωνιστή. Αυτοί οι δύο πιθανότατα θα έκαναν εξαιρετικό σεξ, αλλά δεν θα άντεχαν σε μια κανονική σχέση για περισσότερο από μερικές μέρες. Εκτός και αν ο ένας από τους δύο (ή και οι δύο καλύτερα) άφηναν την ξεροκεφαλιά και τον εγωισμό πίσω τους.
Σε μια ρομαντική ιστορία μην δίνεις στην πρωταγωνίστρια ανόητους λόγους για τους οποίους την ελκύει ο συμπρωταγωνιστής της. Λόγοι όπως “είναι όμορφος, ταλαντούχος, προικισμένος” ή “αυτή μόνο γνωρίζει πόσο ευαίσθητος είναι κατά βάθος”, παρόλο που ο αναγνώστης βλέπει συνεχώς μια κραυγαλέα σπασμωδική συμπεριφορά από αυτόν. Επίσης, βαριέμαι αφόρητα όταν το πρωταγωνιστικό ζευγάρι πρέπει να καταλήξει μαζί στο τέλος της ιστορίας. Λες και ο πρωταγωνιστής πρέπει να ανταμειφθεί για την ταλαιπωρία που τον βάλαμε να περάσει. Σιγά καλέ μου… πρωταγωνιστή σε κάναμε. Αν επιμένεις να έχεις ένα τέτοιο τέλος, μπράβο σου! Θα σου πρότεινα, τουλάχιστον, να δώσεις και στους δύο πρωταγωνιστές σου λίγο βάθος.
Εμφάνιση/ Σεξουαλικότητα
Μην έχεις όλους τους γυναικείους χαρακτήρες σου να είναι σέξι, όταν η φυσική εμφάνιση των ανδρικών χαρακτήρων σου μπορεί να διαφέρει κατά πολύ. Τέτοια εξωφρενικά παραδείγματα έχουμε κυρίως στον κινηματογράφο και την τηλεόραση κλπ. Διατήρησε την αναλογία του όμορφου προς το μέσο όρο, τουλάχιστον ως επί το πλείστον, ακόμη και μεταξύ των φύλων.
Τούτου λεχθέντος, το να στηρίζεται η αξία μιας γυναίκας εξ ολοκλήρου στην ελκυστικότητά της είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να κάνεις τις γυναίκες αναγνώστριές σου να σε μισήσουν.
Ένας γυναικείος χαρακτήρας που περιγράφει τον εαυτό της με ποιητικούς όρους («σοκολατένια μάτια») πρόκειται να θεωρηθεί αλαζόνας (για να το πω κομψά). Εκτός κι αν αυτή είναι η πρόθεσή σου, βρες άλλο τρόπο να περιγράψεις την εμφάνισή της (και όχι μπροστά στον καθρέφτη, για το θεό).
Αν και είναι αλήθεια ότι μερικές φορές οι γυναίκες σκέφτονται το στήθος τους, δεν γίνεται ποτέ για πολύ χρόνο (από την εμπειρία μου). Η αναφορά σε αυτό θα θεωρηθεί περιττή στην καλύτερη περίπτωση και εντελώς creepy στη χειρότερη. Α, επίσης, αλήθεια αγαπητέ μου συγγραφέα; Θα καθορίσεις το μέγεθος του σουτιέν; Δηλαδή θα δω εγώ τη νέα συνάδελφο και θα σκεφτώ “ψηλή, μελαχρινή, Β80”. Για το θεό…
Το να έχεις “καλούς” γυναικείους χαρακτήρες να είναι χαριτωμένοι και “κακούς” γυναικείους χαρακτήρες να είναι περισσότερο σεξουαλικά απελευθερωμένοι είναι λίγο τεμπέλικο γράψιμο (για να μην πω παρωχημένο).
Επίσης τεμπέλικο γράψιμο: κάνοντας τον «κακό» γυναικείο χαρακτήρα εξαιρετικά άσχημο, ενώ οι «καλοί» γυναικείες χαρακτήρες είναι όμορφοι.
Σκοπός
Μια γυναίκα μπορεί να είναι πολύ ικανή χωρίς να είναι χαρισματική και αλάνθαστη. Μια γυναίκα που μπορεί να αποκτήσει οποιαδήποτε δεξιότητα ή να κατακτήσει κάτι πολύ γρήγορα, κινδυνεύει να πέσει στον απύθμενο λάκκο ενός βαρετού αρχέτυπου.
Το να κάνεις έναν γυναικείο χαρακτήρα καλό σε στερεοτυπικά «αγορίστικα πράγματα» είναι, συγγνώμη κιόλας, ένας χαζός τρόπος να τον χαρακτηρίσεις. Είναι ανησυχητικά συνηθισμένο σε τηλεοπτικές εκπομπές που πιστεύουν ότι είναι έξυπνες και ανατρεπτικές. Νομίζω ότι ένας καλός τρόπος για να χειριστείς τις γυναίκες μηχανικούς αυτοκινήτων ή επαγγελματίες οδηγούς ή οτιδήποτε άλλο, είναι να δώσεις έναν λόγο για να έχει αυτή την δεξιότητα και να μην είναι και τόσο σημαντικό, ούτε για τους υπόλοιπους χαρακτήρες της ιστορίας, ούτε για εσένα. Και τι εννοώ δώσε ένα λόγο; Ακόμα και φοβερή μουσικός να είναι η ηρωίδα σου, για κάποιο λόγο είναι. Γιατί; Γιατί είχε από μικρή μια κλίση και την έτρεχαν στα ωδεία.
Οι γυναικείοι χαρακτήρες ίσως δεν πρέπει να υποκινούνται αποκλειστικά από την ανάγκη να έχουν την έγκριση ή την προσοχή ενός άνδρα. Ή όλων των αντρών γενικά. Οι γυναικείοι χαρακτήρες που το κάνουν αυτό θα πρέπει να αλλάξουν μέχρι το τέλος της ιστορίας και να συνειδητοποιήσουν ότι η ευτυχία τους δεν πρέπει να εξαρτάται από τις επιθυμίες των αντρών. Δηλαδή, ας σκεφτούμε και λίγο την πραγματική ζωή. Σε αυτό το σημείο, οι πράξεις μιλούν πιο δυνατά από τα λόγια. Ακόμα κι αν δεν το δηλώνεις ευθέως, ένας γυναικείος χαρακτήρας που φαίνεται να κινητοποιείται μόνο από τη σχέση της με άντρες, θα θεωρηθεί ακριβώς ως αυτό, δηλαδή μια γυναίκα που παρακινείται μόνο από άνδρες.
Τέλος, μην έχεις γυναίκα σε πρώτο ή δεύτερο ρόλο απλά για να πεις ότι την έβαλες εκεί. Οκ, είναι πιο συχνό στα βιντεοπαιχνίδια και τα κόμικς. Δώσε της, όμως, να κάνει κάτι που δεν σχετίζεται με τις ανάγκες του πρωταγωνιστή.
Μερικά παραδείγματα από καλούς γυναικείους χαρακτήρες
Ερμιόνη Γκρέιντζερ (Harry Potter 1-7). Είναι ξερόλας. Αλλά όσο προχωρά η ιστορία, μεγαλώνει και αλλάζει ως χαρακτήρας – όπως κάνουν, δηλαδή, οι πραγματικοί άνθρωποι. Προσπαθεί για ακαδημαϊκή επιτυχία επειδή το θέλει, όχι επειδή προσπαθεί να εντυπωσιάσει κάποιον άλλον.
Χέδερ Μέισον (Silent Hill 3). Δείχνει ότι νοιάζεται πολύ για τον μπαμπά της και όταν εκείνος δολοφονείται, κυνηγά τον δολοφόνο και την εντολέα του. Ενώ η Χέδερ παρακινείται από έναν άντρα, το γεγονός ότι ήταν η μοναδική της γονική φιγούρα είναι πολύ πιο σημαντικό. Καμία από τις συναισθηματικές της αντιδράσεις στα περίεργα πράγματα γύρω της δεν φαίνεται αφύσικη ή μη ρεαλιστική.
Άλιξ Βανς (Half Life 2). Συνήθως φτιάχνει λίστες με «αξιοπρεπείς γυναικείους χαρακτήρες βιντεοπαιχνιδιών» και έχει έναν καλό λόγο. Είναι ικανή σε πολλά πράγματα, αλλά με πιστευτό τρόπο. Ποτέ δεν είναι μικροπρεπής ή εκδικητική και έχει καλή σχέση με τον πατέρα της.
