Στο 1ο μέρος μιλήσαμε για βασικές γνώσεις σχετικά με το πένθος που θα έπρεπε να έχει ένας συγγραφέας. Σε αυτό το μέρος θα δούμε λίγο πιο πρακτικά το ζήτημα αυτό.
Κάνε τον αναγνώστη να νοιαστεί
Όταν ξεκινάς να γράφεις το βιβλίο σου και ο πρωταγωνιστής βιώνει την απώλεια, μπορεί να μπεις στον πειρασμό να βουτήξεις στη θλίψη του από την πρώτη σελίδα, νομίζοντας ότι αυτό είναι το γεγονός που ξεκινά την ιστορία…
Το πρόβλημα εδώ είναι ότι ο αναγνώστης δεν είχε ακόμη την ευκαιρία να νοιαστεί για τον πρωταγωνιστή. Ούτε για το χαρακτήρα που χάνεται. Πάρε για παράδειγμα όλους εμάς, όταν βλέπουμε τις ειδήσεις ή διαβάζουμε κάποιο άρθρο. Παρόλο που μπορεί να ακούμε για ανθρώπους που πεθαίνουν ή ταλαιπωρούνται από ασθένειες, ξοδεύουμε τον χρόνο μας κλαίγοντας για αυτούς; Όχι. Και γιατί όχι; Επειδή δεν γνωρίζουμε τους ανθρώπους στους οποίους συμβαίνει αυτό.
Ο σκοπός εδώ είναι να βοηθήσουμε τον αναγνώστη να γνωρίσει τους χαρακτήρες μας προτού τους διαλύσουμε την καρδιά. Ίσως μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το χιούμορ, το οποίο θα λειτουργήσει ως ωραία αντιπαράθεση ενάντια στη θλίψη. Ή, ακόμη, να δώσουμε στον αναγνώστη μυστηριώδεις ερωτήσεις για να απαντήσει στις πρώτες σελίδες. Αυτά θα βοηθήσουν έναν αναγνώστη να νιώσει κάποιου είδους σύνδεση με τον πρωταγωνιστή πριν αυτός ξεκινήσει να βιώνει το πένθος του .
Απόφυγε την απομόνωση
Όταν ένα άτομο πονάει, συχνά θέλει απλώς να τον αφήσουν όλοι ήσυχοι. Χτίζει προστατευτικά τείχη γύρω του, όχι μόνο για να κρατούν τους άλλους έξω, αλλά και για να προστατευτεί από ανεπιθύμητα συναισθήματα. Ωστόσο, όταν διαβάζεις ένα ατελείωτες παραγράφους μυθοπλασίας με ένα μοναχικό χαρακτήρα, πες την αλήθεια… δεν σου φαίνεται πιο εύκολο να ρίξεις μια κλεφτή ματιά στον επόμενο διάλογο;
Η απομόνωση σπάνια λειτουργεί καλά στη μυθοπλασία. Αλλά ένας χαρακτήρας που επιθυμεί να απομονωθεί και δεν μπορεί, δίνει μια μεγάλη ευκαιρία για πρόσθετη σύγκρουση στην ιστορία.
Σκέψου το μέλλον
Ο συγγραφέας έχει μια βασική δουλειά: να μην αφήνει σε ησυχία τους χαρακτήρες του έργου του. Έτσι, ακόμα κι αν αυτοί πενθούν, είναι δουλειά του να τους «τσιγκλάει», ώστε να ολοκληρώσουν το «ταξίδι» τους, χωρίς να έχουν το χρόνο να περάσουν όλα τα στάδια του πένθους και να επουλώσουν τις πληγές τους.
Οι χαρακτήρες πρέπει να θρηνούν με τους μοναδικούς τους τρόπους, αλλά σύμφωνα με το πρόγραμμα του συγγραφέα. Η θλίψη δεν έχει καθορισμένο χρονικό όριο, αλλά η μυθοπλασία έχει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η διαδικασία του πένθους πρέπει και θα διαρκέσει περισσότερο από όσο θέλουν οι χαρακτήρες και πιθανότατα θα τους χτυπήσει στις χειρότερες δυνατές στιγμές και όταν δεν το περιμένουν.
Πως εκφράζει το πένθος του ο πρωταγωνιστής
Η διέξοδος που θα βρει ο πρωταγωνιστής για να εκφράσει τη θλίψη του μπορεί να είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να τον αποτρέψει από το να γίνει μονόχνοτος και απομονωμένος. Στον απόηχο του τραυματικού γεγονότος, ίσως ο πρωταγωνιστής να αναπτύξει μια νέα δεξιότητα ή ενδιαφέρον —ένα άθλημα, μια χειροτεχνία, μια τέχνη. Αυτά μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να οδηγηθεί η πλοκή λίγο παρακάτω.
Ένα ικανοποιητικό τέλος
Ακολουθεί ένα σύντομο check-list που θα σε βοηθήσει να διασφαλίσεις ότι το πένθος του πρωταγωνιστή θα ολοκληρωθεί με ικανοποιητικό και αυθεντικό τρόπο. Ακόμα κι αν δεν έχει ξεπεράσει το τραύμα στο τέλος της ιστορίας.
- Μπορεί ο πρωταγωνιστής να παραδεχτεί ότι θα αλλάξει για πάντα από την απώλεια του;
- Έχει ο πρωταγωνιστής τη δύναμη και την τόλμη να θρηνήσει με τον δικό του τρόπο;
- Ο πρωταγωνιστής είναι σε θέση να μοιραστεί τον πόνο του; Να βασίζεται σε άλλους με οποιονδήποτε τρόπο;
- Είναι ο πρωταγωνιστής αποφασισμένος να ζήσει ξανά τη ζωή του όσο γίνεται πιο ολοκληρωμένα;
- Ο πρωταγωνιστής έχει αυξημένη ικανότητα να αγαπά και να αγαπιέται;
Ο θυμός, το σοκ, η άρνηση, η ενοχή, ο φόβος, η προδοσία χαρακτηρίζονται από την τρομερά απρόβλεπτη εμφάνισή τους. Κάθε φορά που ένα από αυτά τα συναισθήματα πλημμυρίζει τον πρωταγωνιστή, είναι σημάδι ότι αυτός ξαναβιώνει το πένθος, αντιμετωπίζει τη θλίψη και δεν μένει στάσιμος. Έτσι ανακάμπτει. Βρίσκει το δρόμο του να θεραπευτεί και, με κάποιο προσεκτικό σχεδιασμό, ο αναγνώστης θα μείνει μαζί του για το ταξίδι.
Έμπνευση από: https://www.writersdigest.com
