Τις περισσότερες φορές γράφοντας ένα διάλογο προβληματίζομαι με τη στίξη που πρέπει να χρησιμοποιήσω μέσα και έξω από τα εισαγωγικά. Αφού το έψαξα πολύ, βρήκα κάποιες χρήσιμες συμβουλές, τις οποίες παραθέτω παρακάτω, με τη μορφή παραδειγμάτων! για τη χρήση των σημείων στίξης γενικά υπάρχει άλλο άρθρο.
Τελεία ή κόμμα;
“Αυτή είναι η καθημερινή σου υπενθύμιση να χρησιμοποιείς κόμμα αντί τελείας σε ένα διάλογο,” είπε χαμογελώντας.
“Εκτός κι αν το διάλογο ακολουθεί κάποια πράξη και όχι επισήμανση του ποιος μίλησε.” Πήρε μια βαθιά ανάσα και έκατσε στη θέση του, αφού ξεκαθάρισε την κατάσταση.
“Παρόλα αυτά,” πρόσθεσε εκείνη, αλλάζοντας τη στάση του σώματός της, “μπορείς να χρησιμοποιήσεις κόμμα, αν υπάρχει δράση στη μέση του διαλόγου.”
“Αλήθεια.” Κοίταξε τους υπόλοιπους. “Επίσης, μπορείς να βάλεις τελεία σε περίπτωση που έχεις δράση ανάμεσα σε δύο ανεξάρτητες δηλώσεις.”
Λοιπή στίξη
“Και-” κούνησε το μολύβι της σαν να υπογράμμιζε τη φράση της- “εάν διακόπτεις μία πρόταση με μία δράση, πρέπει να προσθέσεις παύλες ως ενωτικό.”
“Επιπροσθέτως,” πρόσθεσε, “υπάρχουν περιπτώσεις όπου το να ανοίγεις εισαγωγικά επιτρέπεται.
“Για παράδειγμα, αν το ίδιο πρόσωπο μιλάει για αρκετή ώρα, μπορείς να σπάσεις τα λεγόμενά τους σε παραγράφους αφήνοντας ανοιχτά τα εισαγωγικά στο τέλος της παραγράφου και ξεκινώντας την επόμενη ανοίγοντας τα ξανά, ώστε να δείξεις ότι πρόκειται για ένα συνεχιζόμενο μονόλογο.”
